Bir köylü hareketi olarak ortaya çıksa da Malakanizm Ortaçağ köylü hareketinden farklı bir seyir izlemiştir. Ortaya çıkış gerekçeleri genelde öncülleri ve çağdaşları olan köylü hareketleriyle aynı olsa da, Malakanlar iktidarı ele geçirmek gibi radikal istekler taşımamışlar, hatta katliamlar ve sürgünler karşısında sessiz kalmışlardır. Malakanların iktidar karşısındaki en önemli direnişleri “pasifizm” olmuştur. Zira İsa’nın şiddet karşıtı yönünü kendilerine düstur edinen Malakanlar, pasifist bir dünya görüşü inşa etmişlerdir. Bu nedenle şiddettin her türlüsü, silah taşımak ve kullanmak, hatta militarizmin simgesi olan üniforma giymek dahi dinlerince yasaklanmıştır. Malakanlar için cemaat halinde kolektif yaşamlarını sürdürebilmeleri ve belli yükümlülüklerden muaf tutulmaları yeterlidir. Böylesi bir yaşam sağlayacağı umuduyla sürgünlere dahi boyun eğmişlerdir. Sürgün yerlerinden biri de Çarlık sınırları içerisinde yer alan Kars ve çevresi olmuştur. 1880-1881 yıllarında Kars’a yerleştirilmeye başlanan Malakanlar burada 35 köy kurmuşlardır.

Bu kitapta Malakanizmin ortaya çıkışı, Çarlık ve Ortodoks Kilisesiyle yaşanan sorunlar, sürgün edilişleri ve sürgündeki yaşamları tarihsel veriler ışığında ele alınmaktadır. Günümüz Malakan kimliği ve inancına dair bilgiler ise, Azerbaycan’daki en büyük Malakan Köyü olan Ivanovko’da gerçekleştirilmiş antropolojik alan araştırması verilerine dayanmaktadır.