Virno, Lazzarato ve Negri gibi İtalyan otonomcu Marksistlerin kavramlarını eleştirel bir biçimde yeniden yorumlayan Tiziana Terranova, Ağ Kültürü’nde yeni bilişim ve iletişim teknolojilerinin toplumsal ve siyasal uzanımlarının peşine düşüyor. Terranova, enformasyon çağında iktidar, emek, toplumsal denetim gibi olguların büründüğü yeni biçimleri gözler önüne seriyor ve bu başkalaşmış olguların toplumsallığı ve siyaset imkânlarını nasıl dönüştürdüğünü sorguluyor.

Fizikten kültürel çalışmalara, bilgisayar bilimlerinden kitle medyası analizlerine uzanan bir düzlemde bu yeni toplumsallığı tartışan Ağ Kültürü, doğa bilimleri, bilişim bilimi ve sosyal bilim arasında kurduğu özgün ilişkiyle enformasyon toplumu ve ağlaşmış kapitalizm tartışmalarına yeni bir alan açıyor. Yeni medya ve iletişim ortamlarının yarattığı enformasyon karmaşasının ve ağ kurma biçimlerindeki çeşitliliğin, bir taraftan iktidar ve denetim mekanizmalarına yeni imkânlar tanırken, bir taraftan da yeni bir örgütlenme deneyimi ve yeni bir siyasal öznellik oluşturduğuna dikkat çekiyor. 

Terranova, ağ kültürünün kendine özgü dinamiklerinin, özgürleştirici bir siyasetin biçimini ve koşullarını dönüştürdüğünü savunuyor. Bu dönüşüm, siyaset potansiyelini alışılageldik kurumsal ve ideolojik mücadele kalıplarından çıkartarak, iktidarın yumuşak denetiminin işlediği yaşamsal düzlemlerde inşa edilecek bir hareket ve muhalefetin zeminini oluşturuyor.